Sunday, November 16, 2008

Where the streets have no name

geschreven: 16-nov-2008, Nagasaki.

I wanna reach out
And touch the flame
Where the streets have no name

[Where the streets have no name, U2]

Wanneer ik op mijn gemak door Nagasaki fiets, of loop voor wat dat aangaat, vind ik mijn gedachten regelmatig op weg naar dit nummer, Where the streets have no name. Ik kan niet anders dan bedenken dat dit nummer perfect op Japan had kunnen slaan, al is dat niet het geval. Soms zoekend door smalle kronkelende straten, heuvel op, afslag in of dan weer wachtend voor het stoplicht, het zijn slechts de aanwezige herkenningspunten die me de wegwijzen, die me aan de hand nemen en daar naar toe leiden waar ik zijn moet. ‘Waar de straten geen naam hebben,’ ik vind het een prachtige zinsnede, een prachtig nummer bovendien.

Japan dus, waar de meeste straten daadwerkelijk geen naam hebben, op de grote straten in grote steden na. Het Japanse stratensysteem is namelijk gebaseerd op huizenblokken gearrangeerd aan de hand van nummers, die vaak ook nog eens in onlogische volgorde naast elkaar liggen zodat het voor een vreemde een heel gedoe kan zijn om het juiste adres te vinden in al die kleine steegjes, lijkt me. Zo woon ik in gebouw 1, huizenblok 12 van het stadsdeel Nishi-machi. Geen straatnaam te bekennen.


[links, Nagasaki University International House]
[rechts, bron: Nagasaki City Tourism Guide]

En dus vind ik mijn weg door een stad waar de straten geen naam hebben. Waar de meeste straten voor mij ook geen betekenis hebben anders dan dat ze de schoonheid van het land uitdrukken. Straten bovendien die ongelofelijk schoon zijn en met het verkeer rijdend aan de linker kant van de weg. Het was even wennen. Heel even. Een tel of wat. Na een paar keer flink op de rem gestaan te hebben en bochten veel te ruim of juist te krap genomen te hebben, had ik het door. Bovendien is het de bedoeling – het kan eigenlijk ook niet anders – om op de stoep te fietsen als die er is, dus veel kan er niet fout gaan. De ene keer dat ik en passant bijna iemand die net een winkel uit stapte ondersteboven reed niet meegerekend. Kan gebeuren.

1 comment:

Anonymous said...

Sanderlief,

Wel een beetje voorzichtig met die kleine opdondertjes hè?!

Zonder straatnamen lijkt een stad anoniem en toch is deze plek heel bijzonder voor jou.......

dikke kus,
femia