De herfstkleuren blijven stralen. Nog veel blad aan de bomen, "wij" zijn al kaal, vooral de oudjes onder ons.... Leuk moppie dat koppie, helemaal linksonder. Wat voor rare vogel is dat??? Uh, ik bedoel die bovenop het Gouden Paviljoen (met recht met hoofdletters geschreven).
Hallo Sander, Het is alweer een tijdje geleden dat ik je weblog bezocht heb. Maar nu is het dan weer zover ik ben sprakeloos van de mooie foto's en teksten. Heb je ook nog tijd voor de studie? Heel veel succes en de groeten van ons. Oma en Opa Schoen
ja, prachtige foto's! Alles goed? Wij zijn hier druk met sinterklaassurprises bezig. Katja en Niek hadden een heel goed rapport en vorige week hadden we ook sneeuw! Daar hebben we ook een leuke foto van, maar die kan ik hier niet bij zetten. Groeten! Anne.
Geen surprise van sinterklaas, zelfs geen blokje schimmelkaas! Maar voor de yen, gedachtekronkels zonder zen.
Sint houdt als een rasechte zeebonk van bisschopswijn met ronde afdronk. Dus weet hij als geen ander, dat hij zijn moet bij ene san, san .... Sander.
Voor een stevige borrel, vol karakter en fruitige geur, reist Sint af naar Japan, da’s dus niet zomaar naast de deur! Na weken in stoombad, uhhh stoomboot, aangekomen in Nagasaki, wordt Sint gastvrij onthaald met sushi en terryaki.
Hij ligt echter niet lang languit voor Pampus, maar spoedt zich op zijn trouwe schimmel naar de campus. Onderweg gefascineerd door een aanhoudend gebrom, treedt Sint aarzelend binnen in een soort van Dom.
Eenmaal over de hoge drempel, van een heuse Boeddhatempel, zwijgt Sint verstomd in iedere taal. Dit hier moet de bron zijn van de heilige graal.
In deze wel zeer bijzondere kerk, is pas sprake van klinkklaar monnikenwerk. Sint en zijn schimmel raken niet uitgekeken en zijn uiteraard weldra bezweken.
Ja, ook Sint prevelt en murmelt urenlang in zijn baard en schimmellief hinnikt zachtjes zwaaiend met zijn staart. Als afscheid buigen beiden waardig en met diep ontzag en zeggen met een beleefd knikje gedag.
Sint galoppeert zonder tijdsbesef, maar in volle vaart, gelijk een strijdlustige Samurai te paard, in een nevelige ochtenddauw, richting universiteitsgebouw.
Zoeken zonder straatnamen blijkt een hele opgave zo oneindig ver weg van eigen huis en have. Peentjes zweten is zijn simpele levenslot, in dit oord zonder dampende snert of wortelstamppot.
Uiteindelijk vraagt Sint gebarend met handen en voeten, hoe hij een enkele schoen kan begroeten. Doodmoe maar spiritueel zeer voldaan, klopt de goedheiligman even later blijmoedig aan.
Sint, voor zijn leeftijd nog kwiek en goed ter been, wacht geduldig voor kamerdeur 501. Daar ontdekt Kutsu san de Sint met zijn Grote Boek en is natuurlijk vereerd met dit hoogstaand bezoek.
En nu maar hopen dat Sint vindt wat hij zocht… een flinke slok sake, umeshu, shoochuu of ander bocht. Wie weet gaat hij daarvan helemaal uit zijn dak en heeft hij alsnog een surprise voor Kutsu san op zak?!
Via bovengrondse wegen, zo heeft Sint vernomen, heeft Piet deze “verdwaalde” schoen reeds een letter doen toekomen. Verslind deze letter dus optimaal en hoest ‘m, met inspiratie, op in zijn totaal!
Rijg letters aaneen tot complete verhalen, die je altijd nog karaktervol kan vertalen. Want wat moet een Gouden Paviljoen zonder penstrelende hand van een Schoen?
Blijf lekker badderen en stomen, met je ogen wijd open dagdromen, eindeloos prevelen, murmelen en brommen en ga vooral door met je fantasierijke blogkolommen.
Beste Hoofdpiet, Je bent echt een trouwe, hardwerkende knecht, maar je Nederlands, het moet maar eens gezegd, is na al die jaren, con permiso Piet, nog berenslecht!
Dus moet je na dit superdrukke decemberseizoen, met overuren door het vullen van menige schoen, tijdens je jaarlijks reces wat aan grammatica gaan doen!
9 comments:
Hoi broertje,
Ik heb je weblog en foto's erg verwaarloosd, maar nu ben ik weer helemaal op de hoogte. Wat een mooie foto's zeg!
En de groetjes terug van Elwin.
Kusjes Tamar
Haihai lieve herfstschilder,
De herfstkleuren blijven stralen. Nog veel blad aan de bomen, "wij" zijn al kaal, vooral de oudjes onder ons....
Leuk moppie dat koppie, helemaal linksonder. Wat voor rare vogel is dat??? Uh, ik bedoel die bovenop het Gouden Paviljoen (met recht met hoofdletters geschreven).
zwaai zwaai
dikke kus,
femia
Hallo Sander,
Het is alweer een tijdje geleden dat ik je weblog bezocht heb. Maar nu is het dan weer zover ik ben sprakeloos van de mooie foto's en teksten. Heb je ook nog tijd voor de studie? Heel veel succes en de groeten van ons.
Oma en Opa Schoen
Ooooh... Het Gouden Paviljoen!
Ik wist niet dat die écht goud was :) Kun je niet een stukje al souvenir meenemen? Ik wil die vogel wel!
Ooooh Pikkie, niet stelen!
-Bas-
Hoi Sander,
ja, prachtige foto's!
Alles goed?
Wij zijn hier druk met sinterklaassurprises bezig. Katja en Niek hadden een heel goed rapport en vorige week hadden we ook sneeuw! Daar hebben we ook een leuke foto van, maar die kan ik hier niet bij zetten.
Groeten!
Anne.
Spanje, december 2008
Kutsu san, ohayoo
Geen surprise van sinterklaas,
zelfs geen blokje schimmelkaas!
Maar voor de yen,
gedachtekronkels zonder zen.
Sint houdt als een rasechte zeebonk
van bisschopswijn met ronde afdronk.
Dus weet hij als geen ander,
dat hij zijn moet bij ene san, san .... Sander.
Voor een stevige borrel, vol karakter en fruitige geur,
reist Sint af naar Japan, da’s dus niet zomaar naast de deur!
Na weken in stoombad, uhhh stoomboot, aangekomen in Nagasaki,
wordt Sint gastvrij onthaald met sushi en terryaki.
Hij ligt echter niet lang languit voor Pampus,
maar spoedt zich op zijn trouwe schimmel naar de campus.
Onderweg gefascineerd door een aanhoudend gebrom,
treedt Sint aarzelend binnen in een soort van Dom.
Eenmaal over de hoge drempel,
van een heuse Boeddhatempel,
zwijgt Sint verstomd in iedere taal.
Dit hier moet de bron zijn van de heilige graal.
In deze wel zeer bijzondere kerk,
is pas sprake van klinkklaar monnikenwerk.
Sint en zijn schimmel raken niet uitgekeken
en zijn uiteraard weldra bezweken.
Ja, ook Sint prevelt en murmelt urenlang in zijn baard
en schimmellief hinnikt zachtjes zwaaiend met zijn staart.
Als afscheid buigen beiden waardig en met diep ontzag
en zeggen met een beleefd knikje gedag.
Sint galoppeert zonder tijdsbesef, maar in volle vaart,
gelijk een strijdlustige Samurai te paard,
in een nevelige ochtenddauw,
richting universiteitsgebouw.
Zoeken zonder straatnamen blijkt een hele opgave
zo oneindig ver weg van eigen huis en have.
Peentjes zweten is zijn simpele levenslot,
in dit oord zonder dampende snert of wortelstamppot.
Uiteindelijk vraagt Sint gebarend met handen en voeten,
hoe hij een enkele schoen kan begroeten.
Doodmoe maar spiritueel zeer voldaan,
klopt de goedheiligman even later blijmoedig aan.
Sint, voor zijn leeftijd nog kwiek en goed ter been,
wacht geduldig voor kamerdeur 501.
Daar ontdekt Kutsu san de Sint met zijn Grote Boek
en is natuurlijk vereerd met dit hoogstaand bezoek.
En nu maar hopen dat Sint vindt wat hij zocht…
een flinke slok sake, umeshu, shoochuu of ander bocht.
Wie weet gaat hij daarvan helemaal uit zijn dak
en heeft hij alsnog een surprise voor Kutsu san op zak?!
Via bovengrondse wegen, zo heeft Sint vernomen,
heeft Piet deze “verdwaalde” schoen reeds een letter doen toekomen.
Verslind deze letter dus optimaal
en hoest ‘m, met inspiratie, op in zijn totaal!
Rijg letters aaneen tot complete verhalen,
die je altijd nog karaktervol kan vertalen.
Want wat moet een Gouden Paviljoen
zonder penstrelende hand van een Schoen?
Blijf lekker badderen en stomen,
met je ogen wijd open dagdromen,
eindeloos prevelen, murmelen en brommen
en ga vooral door met je fantasierijke blogkolommen.
Hai, ikitai!
Sint
Prachtig Prachtig,
-klap, klap-
Zo zou ik het ook ongeveer gezegt
hebben!
Piet
Beste Hoofdpiet,
Je bent echt een trouwe, hardwerkende knecht,
maar je Nederlands, het moet maar eens gezegd,
is na al die jaren, con permiso Piet, nog berenslecht!
Dus moet je na dit superdrukke decemberseizoen,
met overuren door het vullen van menige schoen,
tijdens je jaarlijks reces wat aan grammatica gaan doen!
Buena suerte,
Sint
Dank u wel Sinterklaas!
Post a Comment